تو به من خنديدي و نمي دانستي

من به چه دلهره از باغچه همسايه

سيب را دزديدم

باغبان از پي من تند دويد

سيب را دست تو ديد

غضب آلود به من كرد نگاه

سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك

و تو رفتي وهنوز سالهاست

كه در گوش من آرام آرام

خش خش گام تو تكرار كنان

مي دهد ازارم

و من انديشه كنان غرق اين پندارم

كه چرا خانه كوچك ما سيب نداشت!

نظرات شما عزیزان:

مرتضی

ساعت0:16---8 بهمن 1389

سلام داداش
بسیار زیبا
همینطوری این کارو ادامه بده
مثل من
قوی باش

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: